Zabezpieczenia połączeń gwintowych przed samoczynnym odkręceniem.

Zabezpieczenie przed samoczynnym odkręceniem powinno:

Sposoby zabezpieczenia przed samoczynnym odkręceniem:

 

nakrętka i przeciwnakrętka

n - nakrętka

pn - przeciwnakrętka

podkładka sprężysta zabezpieczenie wkrętem

w - wkręt

nakrętka koronowa z zawleczką podkładka ząbkowana podkładka odginana na nakrętce i krawędzi przedmiotu

 

Samohamowność gwintu.

W połączeniach spoczynkowych ważna jest samohamowność gwintu, czyli niemożność jego samoczynnego odkręcania się przy obciążeniu czynną siłą osiową. Gwinty metryczne są samohamowne.

Dokręcanie i odkręcanie połączeń gwintowych.

Klucze znormalizowane mają długości tak dobrane, aby przy sile od 100 do 400 N następowało prawidłowe dokręcenie gwintu; wartości niższe odnoszą się do mniejszych średnic gwintów. Do dokręcania gwintów odpowiedzialnych należy stosować klucze dynamometryczne, które zawierają wskaźnik wartości przenoszonego momentu lub jego ogranicznik. Do łbów i nakrętek sześciokąnych wskazane jest używanie kluczy oczkowych lub nasadowych z otworami sześciokątnymi lub dwunastozębnymi współpracującymi ze wszystkimi narożami sześciokąta.

Klucze te mniej niszczą łby i nakrętki niż klucze płaskie współpracujące tylko z dwoma narożami. Do dokręcania wkrętów używa się wkrętaków o zakończeniu dopasowanym do rowka we łbie wkrętu. Wkrętaki elektrotechniczne powinny mieć izolowaną rękojeść oraz koszulkę izolacyjną nałożoną na trzpień, aby nie powodowały zwarć i porażenia użytkownika w czasie pracy pod napięciem. Przy montażu i demontażu urządzeń elektronicznych a w szczególności komputerów, duże ułatwienie stanowi namagnesowana końcówka wkrętaka. Zgubiony drobny element złączny łatwo wtedy wydostać z zakamarków urządzenia.